Git..

Gündüzmüydü ? yoksa zifiri karanlık mı ? işte şu koltukta oturuyordum , şu pencerenin önünde . Gözlerini gözlerimden sıyırışını , gidişini izliyordum . Haklıydın aslında , kabul etmek zor olsa da geç kalmıştı bu gidiş . İyi bile taşıdın beni . Yüreğim olmuştunda dilime döküp söyleyemiyordum . Hiç gitmeyecekmişsin gibi teleşsız , yavaş yürüyordu duygularım yüreğine doğru . Adresi yeni bulmuştu ki yüreğim , sen taşındın . . Git .. Kal desem ne değisecekki ? Söyleyecek son bir cümlem bile yok ! Ama dur , az daha kal yamacımda , az daha soluyayım seni . .Peki git.. Bende toparlanayım gayri , senin olmadığın bende ben rahat duramam ki . Bir gece vakti , vaktin en serseri hali , gidişini izlediğim koltuğuma oturdum . Elimde bir kağıt parçası , bir çift göz yapıştı gözlerime! Dört duvar geliyor sanki üstüme eriyorum , bu karanlık çehrede nefes almak zorlaşıyor git gide . Seni soyundum soyunalı ısınamıyorum , avuçlarına bıraktığım ellerimi bıraktın bırakalı düşüyorum , ve ne tuhaf gördüğüm tüm yüzler sana dönüşüyor, artık ben bile ben değilim sanki . .