20 Kasım 2011 Pazar

İnsanları siktir edeli çok olduda hayata bile güvenmemek gerektiğini anlayan bi insan için "hayatın sadece güvenle daha mutlu yaşanacağını" anlamış bi insan olmak ne kadar zor; farkettiniz mi ?
Kendin olamıyorsun bi' kere.. Herhangi birşeyler senin sen olmanı engelliyor,bir başka hale bürünmen için sana savaş açıyor resmen. Kim değişmeli,neyi değiştirmeli,neyi hayatından çıkarmak zorundasın ve kapılarını kime açmalısın bu bile tam bir muamma. Hiçlikle olmuyor; bir hiç olarak hiç birşeyi ve hiç kimseyi kendine dahil etmemek gibi bir şansında yok işin kötüsü.
Varlığımı beni bana veren,yada bana beni veren Allah'a armağan! etmeye çalışmamı bile engelliyor birşeyler.Kimler? 5 para etmez ve şuan bile hala vaktimi çalan bi kaç değişik şey,olay,insan.
Kendimi anlatma çabalarım,kanıtlamaya çalıştıklarım,inandırmak için direnmelerim için çok pişmanım.Bana bunca zaman kim birşeyleri inandırmak için didindi ki ? Herkes gerçekten,gerçek sandığı yolda dimdik ve kararlı adım adım ilerliyorken,benim gerçekten gerçeği bulmuşken o gerçekten bile bile isteye isteye ve futursuz adım adım gerilemem çok acı.Hiç kimse bilmiyor göremiyor ve farkedemiyor ama inandığımız şeylerin bayrağını dalgalandırmak adına çok acımasız ezip geçiyoruz insanları. Değse bari..
Hani sevgim çok değerliydi diyorum bazen. İnsanın sevgisinin bile değersiz hale gelmiş olması daha beter.
Her gidenin ardından derin düşüncelere dalıp dalıp "ben nerede yanlış yaptım" demek yıkıcı. İnandıklarımı almasınlar benden,paramı alsınlar,kişiliğimi karakterimi alsınlar,canıma kastetsinler,mutluluğumu alsınlar ama bunu inancımı çalarak yapmasınlar.İnandıklarım,kararlılıkla inandıklarım beni yeryüzünde mutlu edebilen tek şey.Herşeyin cevabı bir bir aklımda bağırıyorken bildiğim cevapları susmak da kötü.
Milyonlarca insandan sadece bir tanesi olarak,hiç kimsenin umrunda olmayışımın umurumda olmayışı bu gece için kötü..
Marifet hataların kıyısından dönmek değil,hata ile göz göze bile gelmemekmiş.Hata gözüme pis pis sırıtırken alıp onu koynuma bile bile sokmam kötü.
Acımamı kaybediyor olmam kötü.Ağlayamıyor olmam kötü.
Beni benden alabilen şeylerin bir başkası için sadece merak konulu bi dedikodu olması kötü.
İnsanı insan yapan değerlerin toprağın altındakilerle gitmiş olması kötü."yerini hatırlamak" deyişi çok kötü..
Ölene kadar zaten sahte olan gülüşlerinin bile yarım yamalak olacağını bilmek çok kötü.
İnsan olmak çok kötü.İntiharın bedelinin cehennem olması en kötüsü hele.
Benim bu dünyada işim ne? En güzel duam ; En kısa zamanda,yüreğimin biraz temiz olduğu bi anda müslüman olarak bu dünyadan çekip gitmek.Zaten gideceksek,gerçekten uzatmanın anlamı yok.
Duymuyor mu?Kesinlikle duyuyor;o zaman duama karşılık verecek.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder