Siz kendinizi çok iyi yetiştirmiş olabilirsiniz.Erken yaşta,zamanı gelince yada geç bile olsa hayatın sorumluluklardan ibaret olduğuna bütün inancınızla inanırsınız ve öğrenmeniz gereken bir çok şeyi öğrenirsiniz.Öğrendiğiniz bir çok şeyle beraber bir şey daha öğrenirsiniz ki 'öğrendiğinize kanaat getirmeyen bir anneniz olduğunu kabul etmemek için inat etmek'

Anneler dünyanın en ilginç varlıkları artık annemden sonra.O ilk defa bu sene benim annem olmuş gibi sanki..7 yıllık uzun bir ayrılığın akabinde yüzünü unutmaya yüz tuttuğum günler 'anam anam garip anam' dinlemişliğimde ağlamışlığım bile oldu yemin ederim.Tam 4 yıllık bir anne oalrak annemi çok daha iyi anlıyor olmam gerektiği düşüncesi hafif hafif kanıma işliyor derken annem yine her seferinde bir 'annelik' yapıyor..

Teknolojik bir anne bir kaç yıl önce uzaklıktan ötürü tercihti.Bahsettiğim 'yüzünü unutma günlerimde' gül yüzünü bir kaç dakika görebilmek adına kamera fikrini empoze eden o olunca,'bundan daha iyi fikirler çıkar yeaa;)' fikrine kandığım bile oldu hatta.Sabahın köründe facebook'a 'yine boktan bir sabaha uyandım' iletimin adına 'şükret kızım şükret' yorumunu yapıp uykumu kaçırana kadardı bu 'ohh annem çok çağdaş ;)' mutluluğu..

Evet..Epey anne benim annem. Benden bile anne.O tam 28 yıllık anne.

Herşeyin iyisini biliriz hastalığına yakalanmış annelerden en kötüsü.Mesela normal seviyesinde anne olanlar bulaşık yıkıyan evlatlarına teşekkür edip güzel bir tebessümle odalarına yollar diye düşünüyorum evlatceğizlerini ama benim annem tam bir anne olunca mutfağı ben çıktıktan sonra kolaçan edenlerden.Tezgahın üzerinde bulaşık sonrası gördüğü bir damla sudan 'bu ne!!!' çılgınlığı ile adeta sorun çıkarabilecek bir anne.Tam bir anne :)

Tam 35 yıl bekar hali ile anne baba evinde yaşamış bir insan olabilirsin.Ancak sanki onları 'satmışcasına' 1 yıl evli kalıp geri onların yanına dönersen sen bitişe epey yaklaşmışsın demektir.Döndüğün evin hakimiyeti artık annenindir.Onun çizgilerinin yerlerini değiştirmeyi mantıklı görüp ütülediği eteği giymek,onun bardakları koyduğu yerden bardak almak zorundasındır ve hatta elbise dolabın bile sadece bir gün içinde yer değiştirmiş olabilir.Elbise dolabının yer değiştirmiş olmasından daha vahim olan şey ise,içindeki düzenin bile değişmiş olmasıdır.O ev artık 'ikinizin' değil annenizin cumhuriyetidir..

Bu akşamki bulaşıkları yıkamaya talip olursun,samimiyetle karşılanırsın 'ohh iyi olur kızım ya' sedaları ile. Ancak o bulaşık bitene kadar hayatın boyunca hiç bulaşık yıkamamışsın ve hatta sanki kaynana testine tabi tutulurmuşcasına muamele görürsün.Anneler daha temiz bulaşık yıkar.Oysa bende anneyim!?

Anneler her zaman doğruyu bilen,acı çekmiş,bizler için babalarımıza sabretmiş insanlar olarak elleri öpülesi varlıklardır.

Anneler hasta olduğunuzada inanmazlar mesela.Sen evlatsan hasta olmaya hakkın yoktur.Bir çirkef edasında 'sen ne acımasız bi annesin ya:(' diye haykırırken eminim bir çoğumuzun aklına gelmez bile aslında 'kötü olmayı bize yakıştıramadıklarını'..

Ve mesela bir anneniz varsa hani o bulaşık sonrası tezgah üzerinde kalan bir damla suyu unutup sizin boyunuz kadar yıkadığınız bulaşıkların altında 'zaten benimde ellerim sabunlu ama' mantığına sığınarak ellerini yıkayabilir ve bundan zerre pişmanlık duymaz..

Anneniz varsa temizlemeye üşendiği koltukların altlarını her gün 'kız evladı' olarak  üşenmeden silseniz 'takık' olabilirsiniz..Anne işte..

Tüm bu çılgınlıklarına rağmen,saatlerce feysbukta okey oynayan, iletilerimi okuyup telefonla arayıp 'hahaha derya çok fenasın sil onu' diyebilen,hasta olduğuma inanmasada ilaçlarımı elleri ile getiren,boyum kadar yıkadığım bulaşıkların altında ellerini yıkayıp içime sinmediğini görünce bir daha ben mutfaktayken mutfağa girmeyeceğine dair söz veren bir annemin olduğunun ne demek olduğunu 'öğrenmek'..hissetmek..

Dünyanın en güzel şeylerinden birini daha buldum 'anne olmak' dışında.. Dünyanın en güzel diğer şeyi bir anne sahibi olmak.