Yorgun bi gecenin sabahı zorla açarsınız gözünüzü.Bölük pörçük bi uyku asla dinlendirmiyo insanı anladım.Deliksiz uyku için ilaç kullanmakta mallık yapıyo..Ben bu dünyaya gerçekten alışamadım..
Lanet bi huydur gece acıkıp uykudan uyanıp yemek yemek.Annemde var mesela,gece hırsız gibi kalkıp karanlıkta mutfağı bulmaya çalışır,dolabın loş ışığı hafiften koridora vurduğunda anlarım ki yabancı değil annem..'Sofrayı kucağına al öyle uyu kızım' derdi rahmetli dedem :)
Uyanınca ilk iş ağzına bişeyler atması daha bi beter.Hele git bi yüzünü yıka..Olmaz!2-3 üzüm,bi ısırık elma ne bileyim işte hafif bişeyler yemem lazım,ağzımdaki o tatsız tat gitmeli.Bugün kabak çekirdeği buldum tezgahın üzerinde.Tam bi kilo!Şöyle aldım bi kaç tane elime gözler hala küçücük 'uyuuu' diyo resmen.Seçtiğim o kocaman çekirdeğin acı,zift,leş,berbat,bok çıkması tamamen 'kısmet' işte..
'Güne nasıl başlarsan öyle devam eder' mantığı ile yaklaşırsak duruma,güne o aptal çekirdek tanesi ile başladığımdan ötürü beni 'keşke onu değilde diğerini seçseydim,o acı değildi belki' düşüncesine salıp bu amaçsız satırları dökeceğimi bilemeyişimide göz önünde bulundurduğum zaman,düşüncelerim iyice derinlere dalıyor ve hayatın aslında seçimlerden ibaret olduğunu daha net görebiliyorum ama kavun değil ki koklayasın mıydı ? Evet,öyle bişey vardı.. Bu cümle devrik,düşük ve kötü oldu ama problem değil.Hoşuma gitti.
Şu bir zamanlar benimde dalga geçtiğim facebooktaki 'felsefe kulübü' aforizmaların zaman gelip mantıklı gelmesi ne kötü..
''Hayatın anlam ve amacını buluduğumda,benden başkası için bir şey ifade etmeyeceğinden emin olmak içimi acıtıyor.Hayat bu işte!Suyun üstünde yürüyüp Boğazı karşıdan karşıya geçsem,sandalla üç kuruşa geçenler sesini çıkaracak ve yaptığım aşağılanacak.Ağzımla kuş tutsam,tüfekle vuranlar ortaya çıkacak 'ne var yani bizde kuşu yakaladık' deyip benim yaptığımı küçümseyecek.Hepimizin hayatlarının anlam ve amacı aslında aynıdır.Farklı olduğumuzu sanıyoruz.Sadece sanmakla da yetiniyoruz ancak öyle değil.Aynı hemde tıpatıp aynı.. Dikkatle bakın göreceksiniz..''
Hayatın anlamını bulmak,benden başkası için birşey ifade etmeyeceği için içim gerçekten acıyor.Laaakin insanlara imtihan için burada olduğumuzu,aldığımız her nefesten dolayı hesaba çekileceğimizi,hal hareket anne baba evlat eş arkadaş.. Sahip olduğumuz ve olabileceğimiz herşeyin mükellefi olduğumuzu anlatsamda aldığım cevap 'amaan bir daha mı geleceğiz dünyaya?' olunca içim tabi ki acıyor. Hey aptal! Problem orada,bir daha gelemeyeceksek madem,neden temiz yaşamıyoruz? Hırsızlık yapmıyo,helal kazanıyomuş.Annesine babasına itaat ediyomuş,kalbi temizmiş.Ne kadar çok isterdim sadece bunlardan ibaret olsun.. Hayat zor be!
Düşüncenin sonu yok.Allah öyle bir yaratıcı ki planları arasına 'insan yaratmayı' koymuş.Ve insan öyle bir aciz ki ne kadar nefret edersen et,dünyaya geldiğine pişman ol,değiştirebilmeye gücü yetmez ve öyle de cahil ki ayetlerde geçtiği gibi 'bir daha yollasak,aynını yapmaktan geri durmaz'
İnsan tanımak güç,anlamak güç,sevmek güç.Nasıl başlarsak öyle gidermiş ya..3 aylıkken zehirli ishal olmuşum,öleceğimi bile iddia edenler olmuş.Bi gün beşiğimde uyurken öyle bir boşaltmışım ki bağırsaklarımı o suyun bokun içine bulanıp kayıp yatağın altına düşmüşüm.Boka bulandık ve böyle devam işte!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder